niedziela, 16 września 2012

16.09.2012r

Ambitnie nierealne

Słońce, piasek, woda, szum fal...stop! Niestety się pomyliłam. Ku ogólnemu niezadowoleniu ten piękny okers zwany wakacjami się skończył. Dla mnie wrzesień zwiastuje dwie rzeczy: powrót do szkoły i moje urodziny. Na szczęście obie już się zrealizowały. Ale może od początku...

Jak zwykle znudzona i pozbawiona jakiś wielkich aspiracji do życia siedzę przed komputerem przeglądając coraz głupsze strony internetowe. Z tego swoistego letargu budzi mi dzwonek mojej komórki. Zwyczajowo, odbieram bez spojrzenia na wyświetlacz. 
-Za 10 minut pod pizzerią.-słyszę męski głos. Moja reakcja jest oczywista nawet bez typowego "what the fuck" wymalowanego na twarzy:
-Co?- pytam aby upewnić się, że w zupełności mi nie odwaliło, a ta rozmowa nie jest moim urojeniem.
-Ubierasz rolki, ruszasz tyłek i spotykamy się w połowie drogi do ciebie, więc pod pizzerią.-mówi cały czas się śmiejąc. Teraz już wiem kto dzwoni. Bez zbędnych pożegnań rozłącza się, a ja ze zgrozą wpatruje się w swoje odbicie w lustrze. "No cóż, piękniejsza nie będziesz" myślę i idę założyć rolki. 
Po kilku minutach zmachana, stoję pod umówionym miejscem. "Nienawidzę polskich dróg" myślę. Z daleka widzę chłopaka jadącego na rowerze Od razu wiem, że to mój przyjaciel. Chwilę później zatrzymuje się przede mną i wita się:
-Cześć mała*. Mam dla ciebie niespodziankę- mówi uśmiechając się tajemniczo- tylko mam jedno pytanie: czy nie zabijesz się w tych rolkach?
W moim umyśle zapala się czerwona lampka. Kiedy on coś planuje jest źle. Bardzo źle. No, ale koniec końców powlekłam się za nim w miejsce tej całej niespodzianki. Mijamy łąki, rzekę, a on nadal ciągnie mnie nie wiadomo gdzie. Jestem tym już trochę znudzona. W pewnym momencie czuję ciepłe dłonie na swoich oczach.
-Tylko nie podglądaj.- słyszę tuż przy uchu. 
Czuję, że droga staje coraz bardziej wyboista i nie mając innego wyboru z całej siły przytulam się do mojego towarzysz. Nie wiem ile czasu mija, ale w końcu zatrzymujemy się i widzę przed sobą ścianę z graffiti.
-Wiedziałem, że nie przyjmiesz ode mnie żadnego prezentu urodzinowego, ale nie umiałem się powstrzymać, żeby nic nie zrobić. Także, wszystkiego najlepszego.
Po dobrej minucie dociera do mnie, że dostałam wyjątkowy prezent na urodziny. Moje własne graffiti...

Tak oto dostałam najlepszy prezent na świecie. Może i ześwirowałam, ale naprawdę tak sądzę. Urodziny z resztą też były najlepsze jakie kiedykolwiek miałam. Nikt nie śpiewał mi sztucznego "sto lat", nie składał oklepanych życzeń z przylepionym do twarzy sztucznym uśmiechem. Po prostu przekonałam się na kim mogę polegać i komu tak naprawdę na mnie zależy. Właśnie przez pamięć o tej głupiej dacie, jaką jest 4 wrzesień .
 Tyle z jakże "porywającej" opowieści o moich urodzinach. Wiele wody upłynęło od czasu kiedy ostatnio pisałam. Głupie dwa tygodnie. Tak krótki okres czasu potrafi zniszczyć doszczętnie marzenia.

Ona żyje i chce, abyś była silna. Zrób to dla niej...Dla babci...

Nie jesteś już niezniszczalna. Każda chwila zawahania i niepewności zbliża cię upadku. Twoje mury runą, a cały sztuczny świat razem z nimi. Zostaniesz bez ochrony...

Nie poddam się. Bo przecież gdybym to zrobiła, było by to równoznaczne z tym, że nigdy nie walczyłam.

 Boję się zaufać...boję się, że znowu ktoś mnie skrzywdzi. Strach przed konsekwencjami mnie paraliżuje...

Nigdy nikomu nie ufaj. Licz tylko na siebie...

Samotność jest jedną z najbardziej wyrafinowanych kar...Dlatego nigdy nie dopuść do sytuacji, w której zostaniesz sam...

*mała, chodziło o mój wzrost. Marne 165 cm ;)
Pozdrawiam 
Vivenn

15 komentarzy:

  1. kurczę ale świetnie to opisalaś a co bylo na tym graffiti ?
    wszystkiego najlepszego tak po za tym :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Napis. Nie będę przytaczać, bo jest w miarę osobisty i niezrozumiały. Dziękuję :D

      Usuń
  2. ale świetny prezent, aż jestem zazdrosna ;D

    OdpowiedzUsuń
  3. Czasem mnie zaskakuje ile linijek z Twoich postów mogłabym spokojnie przekleić do siebie :) Zazdroszczę graffiti i spóźnione wszystkiego najlepszego :)

    OdpowiedzUsuń
  4. skąd ta pewność, że to o mnie? :))
    dobre opisy kochana <3

    OdpowiedzUsuń
  5. Opisy obłędne! Czekam na kolejną notkę:) pozdrawiam gorąco!

    OdpowiedzUsuń
  6. Zazdroszczę prezentu :) Ja od "przyjaciela" na urodziny nawet życzeń nie dostałam bo był zbyt zajęty swoją dziewczyną.
    "Boję się zaufać...boję się, że znowu ktoś mnie skrzywdzi. Strach przed konsekwencjami mnie paraliżuje..."- jakbym słyszała siebie.

    OdpowiedzUsuń
  7. Nagłówek skradł moje serce. :3 Piękny, prze genialny. Notka też ciekawa. Liczę na jakiś odzew na moim blogu.

    OdpowiedzUsuń
  8. małaa,ja mam 160 ;c ja jestem mała ;c
    zapraszam do mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  9. great post, check out my blog to win JBRAND jeans!

    www.adventuresinherstilettos.com

    dianna

    OdpowiedzUsuń
  10. Hey.
    Super blog i świetny post ! ;)
    Podoba mi się :)

    Zajrzysz do mnie?:
    flushberry.blogspot.com

    Jeśli Ci się spodoba - zaobserwuj ! ;)
    Komentarze mile widziane :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Świetny blog. Zaobserwujesz a sie na pewno odwdziecze: myphottoss.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Bardzo dziękuje za każdy komentarz :*